فیزیوتراپی در ( CTS ) فیزیوتراپی گوهردشت
سندرم تونل کارپال (Carpal Tunnel Syndrome) یا نشانگان مجرای مچ دستی
عارضهای نسبتاً معمول در ناحیه دست و انگشتان است که باعث ایجاد احساس سوزش، گزگز، بیحسی و در پارهای مواقع درد در این ناحیه میشود
متخصص فیزیوتراپی برای درمان سندرم تونل کارپال از مدالیته های درمانی مختلفی استفاده می کنند که شامل موارد زیر است
فیزیوتراپی سندرم تونل کارپ
تمرینات مناسب سندرم تونل کارپال
دست خود را به طوری که کف دست به سمت پایین باشد به جلو قرار دهید.
سپس به آرامی مچ خود را به طرف پایین خم کنید
از دست دیگر خود نیز برای کشیدن دست خم شده استفاده و آن را به سمت بدن خود بکشید.
این وضعیت را ۲۰ ثانیه حفظ کنید. این تمرین به درمان سندرم تونل کارپال کمک می کند
آرنجتان را مستقیم نگهدارید و با استفاده از دست دیگرتان مچ دست و انگشتانتان را رو به پایین به طرف خودتان خم کنید تا اینکه کشش بدون درد و ملایم تا متوسطی را احساس کنید. ۱۵ ثانیه در این حالت بمانید و ۴ مرتبه این حرکت را تکرار کنید
محکم نگه داشتن اجسام در دست، نیشگون گرفتن، خم کردن شست و تقویت ساعد در فازهای بعدی
تمرین های حرکت دهی به تاندون و عصب برای اطمینان از حرکت آزادانه عصب
آموزش وضعیت صحیح قرارگیری بدن، خصوصاً برای کاربران رایانه، با تمرکز بر وضعیت قرارگیری گردن و قفسه سینه و وضعیت قرارگیری مچ دست و همچنین وضعیت کلی تجهیزات مورد استفاده در محل کار.
ارائه تمرینات باید زیر نظر متخصص فیزیوتراپی صورت گیرد
اسپیلنتهای مچ میتوانند مچ را ثابت نگه دارند و فشار وارده روی عصبهای فشرده را کاهش دهند. استفاده از اسپیلنتها علائم سندروم تونل کارپال را بهبود میدهد
درصورت بهبود نیافتن علائم با فیزیوتراپی پزشک ناگزیر به جراحی کارپال تونل سیندرم است.
فیزیوتراپی بهترین نتیجه را در سندرم تونل کارپال در هنگام شروع درمان (در سه ماه اول) و خفیف بودن علائم، می دهد.
بستن آتل به مدت 5-6 هفته، حتی در شب، توصیه شود.
در موارد شدیدتر و طولانی مدت، با بی حسی دائمی یا ضعف در عضلات انگشت شست، انجام عمل جراحی برای بهبود علائم لازم خواهد بود.
این بیماری را هیچوقت به حال خود رها نکنید زیرا ممکن است باعث آسیب دائمی به عصب و عضلات شود.